…
Η Ψωρίαση είναι ένα χρόνιο, μη μεταδιδόμενο και αρκετά επώδυνο νόσημα, που έχει σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με συχνότερη εμφάνιση στις ηλικιακές ομάδες των 20-30 ετών και 50- 60 ετών. Εκτιμάται ότι το 2-3% του πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από Ψωρίαση.
Κύριο χαρακτηριστικό της φλεγμονής της Ψωρίασης είναι η δημιουργία κόκκινου δέρματος με λέπια. Η ασθένεια έχει διαφορετικούς τύπους: την κατά πλάκας, την ανάστροφη, την σταγονοειδή, τη φλυκταινώδη και την ερυθροδερμική. Τα αίτια εμφάνισης της Ψωρίασης δεν είναι γνωστά, αν και υπάρχουν στοιχεία γενετικής προδιάθεσης.
Η Ψωρίαση εμφανίζεται συνηθέστερα στο τριχωτό της κεφαλής, τους αγκώνες, τα γόνατα, τα νύχια, καθώς και τις παλάμες και τα πέλματα και συνδέεται με αρκετές συννοσηρότητες. Τα συμπτώματα που συνδέονται με τη νόσο και αναφέρονται συχνότερα είναι η απολέπιση του δέρματος (92%), ο κνησμός (72%), η ερυθρότητα του δέρματος (69%), η καταβολή (27%) και το οίδημα (23%), το αίσθημα καύσου (20%) και η αιμορραγία (20%).
Εκτός από το δέρμα η Ψωρίαση μπορεί να αναπτύξει και φλεγμονώδη αρθρίτιδα (Ψωριασική Αρθρίτιδα). Οι ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων μη μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Όταν η Ψωρίαση εμφανίζεται σε πολύ ορατές περιοχές του δέρματος, όπως το πρόσωπο και τα χέρια, επιφέρει στιγματοποίηση. Συχνά προκαλεί αμηχανία επηρεάζοντας τις καθημερινές κοινωνικές δραστηριότητες, την εργασία και την αυτοεκτίμηση των ασθενών, προκαλώντας άγχος και αυξημένες πιθανότητες κατάθλιψης.
Τρεις στους τέσσερις ασθενείς με Ψωρίαση αναφέρουν τη νόσο τους ως ένα σοβαρό πρόβλημα, ενώ το 60% των ασθενών δηλώνουν πως η Ψωρίαση επηρεάζει την καθημερινότητά τους.
Πηγές:
Η Ατοπική Δερματίτιδα είναι ο πιο κοινός τύπος εκζέματος και είναι επίσης γνωστή με τις ονομασίες ατοπικό έκζεμα ή νευροδερματίτιδα. Αποτελεί μια χρόνια πάθηση που μπορεί να εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Η αιτία εμφάνισής της νόσου είναι άγνωστη. Σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της νόσου φαίνεται να παίζουν γενετικοί παράγοντες, διαταραχές του επιδερμιδικού φραγμού, ανοσολογικές διαταραχές καθώς και το μικροβίωμα. Η Ατοπική Δερματίτιδα είναι μία μη μεταδοτική ασθένεια. Η Ατοπική Δερματίτιδα ξεκινά συνήθως στην παιδική ηλικία. Μπορεί όμως να εμφανιστεί εξίσου και στην εφηβική και ενήλικη ζωή. Εκτιμάται ότι το 10-15% των παιδιών και το 3-5% των ενηλίκων στην Ευρώπη νοσούν από Ατοπική Δερματίτιδα.
Η Ατοπική Δερματίτιδα εμφανίζεται στο δέρμα με ξηρότητα, πόνο και κνησμό. Ο κνησμός αποτελεί το πιο κοινό σύμπτωμα της νόσου, με το 85% των ασθενών να τον βιώνει καθημερινά. Η Ατοπική Δερματίτιδα επηρεάζει αισθητά την ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους.
Πηγές:
European Academy of Dermatology and Venereology EADV (2019). Information leaflet for patients- Atopic Dermatitis.
National Eczema Association. What is Eczema? https://nationaleczema.org/
American Academy of Dermatology Association. ECZEMA TYPES: ATOPIC DERMATITIS OVERVIEW.: https://www.aad.org/public
Η Διαπυητική Ιδρωταδενίτιδα (ΔΙ) είναι μια συχνή, χρόνια, υποτροπιάζουσα φλεγμονώδης νόσος των τριχικών θυλάκων, που παρουσιάζεται με επώδυνες, φλεγμονώδεις βλάβες. Εντοπίζεται κυρίως σε μέρη του σώματος, όπως οι μασχάλες, και οι μηρογεννητικές πτυχές. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες (γυναίκες/ άνδρες: 3/1) και συνήθως μετά την εφηβεία, κατά τη 2η ή 3η δεκαετία ζωής.
Η ΔΙ είναι επίμονο νόσημα με συχνές υποτροπές που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Διάφοροι παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στη νόσο, όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα έχουν αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τη νόσο αρνητικά, ενώ η νόσος φαίνεται να παρουσιάζει ύφεση έπειτα από απώλεια βάρους και διακοπή του καπνίσματος.
Πηγές:
Η Λεύκη αποτελεί μια δερματική ασθένεια μη μεταδοτική, που προκαλείται από τη διαταραχή του χρώματος του δέρματος που οφείλεται σε καταστροφή των μελανοκυττάρων (κύτταρα που παράγουν τη μελανίνη) με συνέπεια την εμφάνιση λευκών κηλίδων σε διάφορα σημεία του σώματος. Η νόσος εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως χρώματος του δέρματος ή φύλου. Το 50% των ασθενών με Λεύκη εμφανίζουν τη νόσο πριν την ηλικία των 20 ετών.
Η εξέλιξη της νόσου είναι απρόβλεπτη, καθώς κάποιες κηλίδες σταθεροποιούνται, ενώ άλλες εξαφανίζονται. Η Λεύκη διακρίνεται σε τρεις μορφές: εστιακή, τμηματική και γενικευμένη. Δεν είναι γνωστά τα αίτια της Λεύκης. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις για κληρονομικούς παράγοντες, όπου οι ασθενείς με Λεύκη κληρονομούν 3 γονίδια, που τους κάνουν ευαίσθητους στον αποχρωματισμό του δέρματος. Επικρατέστερη είναι η θεωρία της Λεύκης ως αυτοάνοσου νοσήματος. Έτσι η Λεύκη παρουσιάζεται σε μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, χωρίς να είναι γνωστός ο λόγος αυτής της συνύπαρξης. Άλλη θεωρία, διατυπώνει την άποψη ότι τα μελανοκύτταρα, αυτοκαταστρέφονται.
Η Λεύκη αν και δεν είναι απειλητική για τη ζωή των ασθενών και δεν επιφέρει σημαντικές συνέπειες για την υγεία, ωστόσο, μπορεί να έχει συναισθηματικές και ψυχολογικές συνέπειες.
Πηγή:
Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία. Λεύκη.
